Humus

Antakya bir bolluk bereket memleketi. İklimi yumuşak. Meyve, sebze, balık hepsi bol. Kadayıfçı dükkânları, tahinler, nar ekşileri, zeytinler, ekmek fırınları her yerde.

 

Antakya’nın en önemli yemeklerinden biri humus. Daha önce bir yemek kitabı için humus tarifi hazırlamıştım. Çektiğimiz fotoğrafı gururla Antakyalı iş arkadaşıma gösterdim. Humusun pütürlerine bakarak “hiç alakası bile yok” gibi cesaret verici (!) sözler söyledi. Bir kere daha yapıp fotoğrafını çektik, onu da beğenmedi. Olmuyor, olmuyor… Ben de humusu hiçbir zaman Antakyalılar gibi yapamayacağımı düşündüm. Aslında dünyanın en kolay yemeği, sadece nohut ve tahin. Ama pürüzsüz olacakmış, kaymak gibi olacakmış, arkadaşım sıralayıp duruyor…

Humusu hiçbir zaman aslı gibi yapamayacağıma inandıktan yaklaşık 2 sene sonra Sevgili Mutfak kitabımın çekimleri başladı. Kitaba humus koymak istiyorum ama cesaret de edemiyorum. Önce humusla ilgili yazılmış her türlü yazıyı, tarifi okudum. Kafam iyice karıştı. Sarımsak koyan var, limon koyan var. Sadece tahin koyanlar var. Robotta çeken var, havanda döven var. Harbi bir Antakyalının yazısıyla humusun neye benzemesi gerektiği kafamda canlanmaya başladı. Ertesi gün,  kitabın fotoğraflarını çeken Şevket Kızıldağ dünyanın en güzel haberini verdi: Antakyalı humusçulara bayılıyormuş, iş için gittiğinde mutlaka onlara uğruyormuş. Gerçek humusun neye benzediğini gayet iyi biliyormuş yani. Nohut püresine tahin ekledim karıştırdım, tadına baktı. Biraz daha, biraz daha derken, “tamam işte, oranın humuslarına bayağı benzedi” dedi. Humusu öve öve fotoğrafını çekti, sonra da afiyetle yedi. Humus gerçekten şahane bir yemekmiş. Artık Antakyalılar gibi yapabiliyorum!

Bu yemeğin en önemli malzemesi tahin. Kavrulmamış, çiğ susamdan çekilmiş açık renk tahin alın. Kullanmadan önce de tadına bakın. Acımış, fazla beklemiş olmasın.

Humus Antakya’da ana yemek olarak yenirmiş. Yani, öğle yemeğiniz sadece humus ve ekmek diye düşünün.